Saturnin Żebrowski

Duchowieństwo i religia

Saturnin Tadeusz Żebrowski, urodzony 25 listopada 1904 roku we Włocławku, to postać, która na trwałe wpisała się w historię Polski. Jego życie zakończyło się 8 czerwca 1979 roku w Warszawie.

Był on polskim duchownym katolickim, który zyskał uznanie jako dziekan 2 Armii Ludowego Wojska Polskiego. Jego działalność w tak ważnej roli odzwierciedla nie tylko jego osobiste zaangażowanie, ale również znaczenie religii w tamtym okresie historycznym.

Życiorys

Satelita Żebrowski, znany z fascynującej historii życia, w 1922 roku wstąpił do zakonu franciszkańskiego, a już 7 listopada 1926 roku złożył profesję uroczystą. Na kolejny etap swojej duchowej drogi czekał do 30 września 1928 roku, kiedy to przyjął święcenia kapłańskie, przyjmując w zakonie imię Melchior.

Początkowo, na początku lat 30., jego kariera nie była wolna od problemów, ponieważ popadł w kłopoty dyscyplinarne. W efekcie, od 1932 roku podjął pracę jako wikariusz w archidiecezji lwowskiej, gdzie najpierw pełnił tę funkcję w Narajowie, a od 1935 roku w Monasterzyskach. W 1937 roku został formalnie uznany za księdza tej archidiecezji.

W kolejnych latach, od 1937 do 1940 roku, Żebrowski pracował w Gołogórach, a następnie w latach 1940–1944 pełnił rolę administratora parafii w Rudzie Brodzkiej.

Rok 1944 przyniósł zmianę w jego życiu, gdy został kapelanem Ludowego Wojska Polskiego. Od 8 sierpnia 1944 roku służył w 3 Brygadzie Artylerii Haubic, zaś 15 września 1944 roku objął stanowisko dziekana 2 Armii Wojska Polskiego i przeszedł z nią cały szlak bojowy. W 1945 roku, dokładnie 20 listopada, został dziekanem Poznańskiego Okręgu Wojskowego i pełnił tę funkcję aż do 1952 roku. Warto dodać, że Wacław Pyszkowski, ówczesny generalny dziekan LWP, zamierzał mianować Żebrowskiego dziekanem Warszawskiego Okręgu Wojskowego, jednak Saturnin tej nominacji nie przyjął.

Rok 1952 oznaczał dla niego koniec działalności w duszpasterstwie wojskowym. W latach 1952–1970 pełnił funkcję administratora, a później proboszcza w parafii św. Walentego w Radlinie. Po przejściu na emeryturę w 1970 roku, zamieszkał w Warszawie.

Po zakończeniu ziemskiej wędrówki, Saturnin Żebrowski został pochowany na cmentarzu Powązkowskim, w kwaterze 79-3-17.

Ordery i odznaczenia

Saturnin Żebrowski został uhonorowany wspaniałymi odznaczeniami, które dowodzą jego niezwykłej odwagi i poświęcenia. Poniżej przedstawiamy listę odznaczeń, które otrzymał:

  • srebrny Krzyż Zasługi,
  • złoty Krzyż Zasługi,
  • Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski,
  • Krzyż Walecznych,
  • Krzyż Walecznych,
  • Order Virtuti Militari.

Przypisy

  1. Cmentarz Stare Powązki: Maria Żebrowska, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 26.06.2020 r.]
  2. Kosciuszkowcy. Zapomniani bohaterowie. - Ks. kpt. Jan Rdzanek. Byłem w walkach pod Budziszynem [online], kosciuszkowcy.info [dostęp 11.02.2019 r.]
  3. a b c d e Włocławski słownik biograficzny. Tom VI, Włocławek 2011, s. 177-179 (biogram autorstwa Anzelma Szteinke)

Oceń: Saturnin Żebrowski

★★★★★
Średnia ocena:4.96 Liczba ocen:25