Młyn parowy L.Sterna we Włocławku

---

Historia

Młyn solny, usytuowany przy ulicy Okrzei, został zrealizowany w latach 1907–1909 przez Lejba Sterna, znanego włocławskiego przedsiębiorcę. Obiekt funkcjonował pod szyldem: „Włocławski Młyn Parowy L. Stern i Synowie Spółka Akcyjna”. Zarząd młyna składał się z Lejba Sterna, który pełnił rolę prezesa, a także jego braci, Izaaka i Artura Sterna, jako członków zarządu.

Od 1895 roku Stern dysponował monopolem na sprzedaż soli ciechocińskiej na terytorium kraju. Zbudowanie młyna było odpowiedzią na wzmożoną konkurencję ze strony J.P. Bałaszewa, który w 1890 roku założył swój własny młyn solny. Jego zakład osiągał roczną produkcję na poziomie 6000 ton, zatrudniając około 25 robotników. Podobnie jak Stern, Bałaszew sprowadzał sól w surowym stanie z Teodozji na Krymie. Transport soli odbywał się drogą morską do Gdańska, a stamtąd dalej berlinkami (tratwami towarowymi) do Włocławka.

Proces przetwarzania sprowadzanej soli obejmował oczyszczanie, suszenie oraz mielenie na różne gatunki. Młyn parowy Sterna miał stałą obsadę, zatrudniając około 40 robotników, a jego dzienna produkcja wynosiła średnio 30 000 kg soli, co odpowiadało około 2 wagonom.

Dodajmy, że zacięta walka konkurencyjna między młynami trwała do 1909 roku, co miało wpływ na obniżenie cen soli w całym kraju. W 1908 roku Stern zdecydował się na wydzierżawienie młyna firmie holenderskiej, która zarządzała przedsiębiorstwem do 1914 roku.

Włocławski młyn funkcjonował aż do lat 80. W latach 90 zaczął podupadać, pozostając w głównie pusty i zaniedbany. W 2000 roku rozpoczęto szeroko zakrojone prace rewitalizacji budynku, które zakończono w grudniu 2002 roku.

Obecnie mury młyna są siedzibą Hotelu Młyn, który przyciąga zarówno turystów, jak i mieszkańców Włocławka.

---

Oceń: Młyn parowy L.Sterna we Włocławku

---