Bronisław Hozakowski, urodzony 17 maja 1887 roku we Włocławku, to postać, która zapisała się na kartach polskiej historii jako przedsiębiorca o istotnym znaczeniu. Jego życie zakończyło się 2 czerwca 1948 roku w Toruniu, gdzie pozostawił trwały ślad w społeczności lokalnej.
Hozakowski pełnił rolę honorowego konsula Republiki Francji w Toruniu od 1922 roku, co świadczy o jego wpływach i szacunku, jakim cieszył się wśród krajowych oraz zagranicznych elit. Jako importer samowarów z Rosji, przyczynił się do popularyzacji produktów tego kraju w Polsce, wzbogacając lokalny rynek.
Dodatkowo, był właścicielem gospodarstwa ogrodniczego w Toruniu, co podkreśla jego zainteresowanie rolnictwem oraz dbałość o rozwój lokalnych inicjatyw.
Życiorys
Bronisław Hozakowski był osobą o znaczących osiągnięciach, która przyszła na świat jako syn Bolesława oraz Marii z rodu Mikoszewskich. Jego ojciec uznawany jest za pioniera branży nasienno-handlowej na Pomorzu, a w 1885 roku założył pierwszą firmę tego typu w Toruniu. Matka pochodziła z rodziny notariusza z Włocławka. Praca w rolnictwie i ogrodnictwie także przyciągnęła uwagę jego trzech młodszych braci: Mariana (1891–1962), Zygmunta (1894–1954) oraz Aleksandra (1900–1947).
Bronisław uczęszczał do toruńskiego gimnazjum od 1893 do 1903 roku. Swoją karierę zawodową rozpoczął od dwuletniego zatrudnienia w firmie ojca, następnie przez około dziesięć lat zdobywał doświadczenie w innych przedsiębiorstwach zarówno w kraju, jak i za granicą. Po zmarciu ojca w 1919 roku, objął kierownictwo nad firmą, którą przekształcił w „B. Hozakowski, Skład i Hodowla Nasion, Zakłady Ogrodnicze”, co uczyniło ją jedną z największych w niepodległej Polsce.
Od 1922 roku kontynuował działalność zakładów ogrodniczych, specjalizując się w hodowli wielu kwiatów, takich jak cyklameny, hortensje, czy chryzantemy. W ramach badań prowadzonych w Pomorskiej Izbie Rolniczej oraz w majątku Złotniki Kujawskie, wyhodował nowe odmiany warzyw, m.in. buraków pastewnych, marchwi oraz pomidorów, co przyczyniło się do podniesienia standardów hodowli nasion w kraju. Jego przedsiębiorstwo eksportowało nasiona do licznych państw europejskich, a samo sprowadzało narzędzia oraz preparaty do ochrony roślin.
Wielokrotnie brał udział w wystawach i pokazach ogrodniczych, przyznawano mu liczne nagrody, w tym Wielki Złoty Medal Ministra Rolnictwa w 1928 roku. Od 1929 roku prowadził prace nad zagospodarowaniem terenów powystawowych w Toruniu, gdzie prezentował swoje kwiaty i krzewy ozdobne. Rynek rolniczy wzbogacono także poprzez regularne katalogi opisujące dostępne rośliny i narzędzia rolnicze. W 1923 roku wydał publikację „Wskazówki do uprawy nasion” pod patronatem swojej firmy.
Angażując się w działalność społeczną, Hozakowski pełnił wiele funkcji, m.in. radnego miasta w latach 1922–1928 oraz konsula honorowego Francji. Był również liderem Izby Przemysłowo-Handlowej w Toruniu, Grudziądzu i Gdyni. Umiłowanie kultury francuskiej wyrażał poprzez organizację wystawnych przyjęć z okazji święta narodowego Francji, 14 lipca, na których zapraszał lokalne osobistości, w tym urzędników wojewódzkich.
Po II wojnie światowej kontynuował pełnienie swoich obowiązków konsularnych i zajmował ważne funkcje w komitetach odbudowy, takich jak Obywatelski Komitet Odbudowy Warszawy. Brał udział w działalności Towarzystwa Przyjaciół Młodzieży Szkół Wyższych oraz Rady Parafialnej przy bazylice św. Jana.
Podczas wojny doświadczył prześladowań ze strony hitlerowców, był kolejno więziony w Toruniu, Elblągu oraz Gdyni. Po uwolnieniu w 1941 roku, odmówił podpisania volkslisty i został wysiedlony do Warszawy, gdzie stracił swój majątek. Po wojnie powrócił do Torunia, by wznowić działalność firmy, jednak wkrótce po tym władze ludowe przejęły kontrolę nad jego przedsiębiorstwem i w 1950 roku doprowadziły je do upadku. Obecnie pozostałością rodowej tradycji jest firma handlująca nasionami i sprzętem ogrodniczym.
W 1922 roku Hozakowski pojął za żonę Eugenię z Bortnowskich (1903–1986), z którą doczekał się dwojga dzieci: Ireny, I voto Orzechowską, II voto Fenikowską oraz syna Bolesława (1925–1943), który zginął w wyniku zbrodni wojennej na Pawiaku. Zmarł 2 czerwca 1948 roku w Toruniu i spoczywa na Cmentarzu św. Jerzego.
Ordery i odznaczenia
Bronisław Hozakowski był człowiekiem, którego osiągnięcia były doceniane na wielu płaszczyznach. Jego wkład w życie społeczne i kulturalne został uświetniony licznymi odznaczeniami.
- dwukrotnie otrzymał Złoty Krzyż Zasługi – po raz pierwszy 2 września 1937, następnie 21 listopada 1947,
- odzyskał Krzyż Kawalerski Orderu Legii Honorowej we Francji w 1947 roku,
- odznaczony Orderem Palm Akademickich, co miało miejsce we Francji przed 1938 rokiem.
Przypisy
- Stanisław Łoza (red.): Czy wiesz kto to jest?. Warszawa: Wydawnictwo Głównej Księgarni Wojskowej, 1938, s. 265. [dostęp 23.04.2021 r.]
- M.P. z 1947 r. nr 149, poz. 896 „za zasługi w realizacji Daniny Narodowej na zagospodarowanie Ziem Odzyskanych”.
- M.P. z 1937 r. nr 201, poz. 333 „za zasługi na polu pracy społecznej”.
- a b Zakrzewski 2007, s. 56.
Pozostali ludzie w kategorii "Przedsiębiorczość i ekonomia":
Ludwik Krupka | Lesser Giełdziński | Jerzy Wiśniewski (przedsiębiorca) | Franciszek Salezy Lewental | Ignacy CiechurskiOceń: Bronisław Hozakowski