Zazamcze


Zazamcze to jedna z najbardziej rozwiniętych dzielnic Włocławka, usytuowana na lewym brzegu rzeki Wisły, w zachodniej części miasta. Nie można przeoczyć faktu, że przez tę dzielnicę przebiega droga krajowa nr 91 oraz linia kolejowa, która łączy Kutno z Piłą, gdzie znajduje się dworzec kolejowy Włocławek Zazamcze.

W kontekście struktury Kościoła katolickiego, Zazamcze jest powiązane z parafią św. Józefa, która obejmuje część zachodnią i południową dzielnicy, oraz z parafią katedralną, odpowiedzialną za obszar północno-wschodni Zazamcza. Dominującym elementem zabudowy są wielokondygnacyjne budynki, co przyczynia się do miejskiego charakteru tej dzielnicy.

Dzielnica Zazamcze graniczy z malowniczym lasem, który stanowi ulubione miejsce wypoczynku dla wielu mieszkańców. W obrębie tego lasu znajdują się także obiekty sportowe, takie jak stadion Przylesie oraz skatepark, co sprzyja aktywnemu trybowi życia mieszkańców.

Według oficjalnego dokumentu Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego z 2007 roku, granice Zazamcza na północy wyznacza rzeka Wisła, na wschodzie rzeka Zgłowiączka, zaś na południu ostatnie osiedla to Lisek oraz Ruda. Zachodnią granicę Zazamcza tworzy ulica Rózinowska, która kończy obszar tej dzielnicy.

Warto również zaznaczyć, że w roku 1785 Zazamcze było wsią duchowną, należącą do biskupów włocławskich i położoną w powiecie brzeskokujawskim, w obrębie województwa brzeskokujawskiego.

Historia

Nazwa Zazamcze wiąże się z historią średniowiecznego zamku, który znajdował się w pobliżu obecnego Pałacu Biskupiego. Termin ten oznacza obszar znajdujący się po drugiej stronie Zgłowiączki, za zamkiem oraz za granicami miasta. Przez długi czas te tereny miały charakter rolniczy.

Obszar Zazamcza, szczególnie ten usytuowany blisko Wisły i Zgłowiączki, nabierał znaczenia dzięki obecności wielu spichlerzy oraz magazynów. Wraz z dynamicznym rozwojem Włocławka, od XIX wieku stał się częścią miasta. W 1816 roku rozpoczęła działalność fabryka cykorii Ferdynanda Bohma, a w 1850 roku Wilhelm Haak założył zakład produkcji maszyn rolniczych. W tym samym okresie, w 1875 roku, urządzono park miejski, a także przekształcono Folwark Rządowy Zazamcze w część Włocławka.

Teraz tereny te rozciągają się od ujścia Zgłowiączki do Wisły, dochodząc aż do okolic ul. Zdrojowej oraz Słodowej. W zachodniej części, w obrębie Folwarku Rządowego, można było znaleźć wieś Zazamcze, zwaną również „gruntami włościan wsi Zazamcze”. Na tym obszarze istniał trakt Nieszawski, dzisiejsza ul. Toruńska, oraz trakt Osięciński, obecnie ul. Wieniecka.

Wieś Zazamcze, szczególnie zachodnia jej część (obejmująca tereny na zachód od ul. Wienieckiej), uzyskała status dzielnicy Włocławka na podstawie rozporządzenia Rady Ministrów z 28 stycznia 1927 roku, co znacząco powiększyło granice administracyjne miasta. Zachodnia część Zazamcza zachowała swój rolniczy oraz ogrodniczo-willowy charakter przez wiele kolejnych dekad.

Jednakże, z powodu komunistycznej koncepcji urbanistyki, luźna zabudowa zaczęła zniknąć. Rozegrane bezprawnie wywłaszczenia, często za nieadekwatne odszkodowania, pozbawiły rolników oraz ogrodników Zazamcza około 200 ha gruntów. Obszar ten został przekształcony w miejsce budowy ogromnego zespołu mieszkaniowego. Większość dzisiejszej zabudowy w zachodnim Zazamczu powstała w latach 1969-1978, a osiedle miało zaspokajać potrzeby mieszkaniowe pracowników Zakładów Azotowych Włocławek, obecnie znanych jako Anwil S.A.

W tamtym czasie w Zazamczu mieszkało wielu obcokrajowców – głównie Francuzów, a później Brytyjczyków, którzy brali udział w budowie Zakładów Azotowych Włocławek. Po zakończeniu budowy większość z nich opuściła Włocławek.

Statystyki przestępczości

W Zazamczu występuje około 17% przestępstw dokonanych w mieście Włocławek. Interesujące jest, że ta wartość jest identyczna z odsetkiem przestępstw w dzielnicy Południe, a jednocześnie nieznacznie wyższa w porównaniu do osiedla Kazimierza Wielkiego, gdzie przestępczość sięga 15%.

Placówki oświatowe

W Zazamczu znajduje się wiele placówek oświatowych, które oferują różnorodne możliwości edukacyjne dla dzieci i młodzieży. Oto niektóre z nich:

Każda z wymienionych instytucji przyczynia się do rozwoju edukacji w regionie, oferując różnorodne programy oraz wsparcie dla uczniów na każdym etapie kształcenia.

Duże przedsiębiorstwa

Na terenie Zazamcza można znaleźć wiele znaczących przedsiębiorstw, które mają długą historię i są ważnymi elementami lokalnej gospodarki. Oto niektóre z nich:

  • Fabryka Urządzeń Technicznych WISŁA-BRYKA sp. z o.o., która rozpoczęła swoją działalność w 1850 roku jako fabryka maszyn rolniczych Wilhelma Haaka,
  • Kujawska Spółdzielnia Mleczarska,
  • Kujawska Wytwórnia Termometrów Spółdzielnia Pracy,
  • Polskie Przetwory sp. z o.o.,
  • Miejskie Przedsiębiorstwo Komunikacyjne sp. z o.o.,
  • Miejskie Przedsiębiorstwo Wodociągów i Kanalizacji sp. z o.o. (w tym Stacja Uzdatniania Wody „Zazamcze” oraz Przepompownia Główna),
  • Bomilla,
  • Przedsiębiorstwo Produkcyjno-Handlowo-Usługowe „ROLLS” sp. z o.o.,
  • Kujawsko-Pomorski Transport Samochodowy SA,
  • Delecta SA, znana pierwotnie jako fabryka cykorii „Ferdynand Bohm & Co”, działająca od 1816 roku,
  • RUN-CHŁODNIA we Włocławku sp. z o.o.

Wymienione przedsiębiorstwa reprezentują różnorodne branże i są kluczowe dla rozwoju gospodarczego regionu.

Opieka zdrowotna

W Zazamczu dostęp do opieki zdrowotnej jest zapewniony przez różnorodne placówki medyczne, które oferują szeroki wachlarz usług. Wśród nich znajdują się:

  • Miejski Zespół Opieki Zdrowotnej sp. z o.o., w tym Przychodnia nr 2, usytuowana przy ul. Wienieckiej 34a,
  • Samodzielny Publiczny Zespół Przychodni Specjalistycznych,
  • Wojewódzki Szpital Specjalistyczny im. Błogosławionego Księdza Jerzego Popiełuszki, mieszczący się przy ul. Wienieckiej 49.

Nazewnictwo ulic

Cechą wyróżniającą Zazamcze jest apolityczne podejście do nazywania ulic. Wyjątkową ulicą oddającą cześć konkretnej postaci jest ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego, która wcześniej nosiła nazwę ul. Toruńska. Mimo że część ulic miała nazwy związane z wcześniejszym okresem politycznym, jak ul. Obwodowa, którą za czasów PRL nazywano ul. PKWN, lub zmiana nazwy ul. Promiennej na Aleję Przyjaźni Polsko-Radzieckiej w czasie schyłku PRL, to są to jedynie wyjątki. Zasadniczo, przedwojenne nazwy ulic pozostały niezmienione, zaledwie w dwóch przypadkach uległy modyfikacji – ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego (dawniej Toruńska) oraz ul. Mechaników (wcześniej znana jako Czarna Droga).

Warto również przyjrzeć się pochodzeniu nazw wybranych ulic:

  • Ceglana – związana z cegielnią Bojańczyka,
  • Fabryczna – od pierwszych zakładów przemysłowych Zazamcza,
  • Hutnicza – nawiązująca do nieistniejącej już wsi Huta, znajdującej się dalej na zachód niż ul. Hutnicza,
  • Lisek – prowadzi do Liska,
  • Obwodowa – aktualna nazwa ulicy, wcześniej ul. PKWN, nawiązująca do planowanej obwodnicy (obecnie znanej jako droga międzyosiedlowa),
  • Piwna – upamiętniająca XVI-wieczny browar zamkowy lub szynk, który funkcjonował później,
  • Rzeczna – odnosi się do lokalizacji nad rzeką Zgłowączką,
  • Solna – od magazynu soli,
  • Szpitalna – prowadząca do szpitala św. Antoniego,
  • Toruńska – kierująca do Torunia,
  • Wieniecka – także prowadzi do Wieńca.

Zauważalna jest także optymistyczna symbolika nazw ulic w południowo-zachodniej części Zazamcza. Każda z ulic nosi pozytywne konotacje: Bajeczna, Hoża, Pogodna, Promienna, Przyjemna, Radosna, Rajska, Sielska, Urocza, Wesoła – są to nazwy, które niosą ze sobą radość i nadzieję. Nawet te, które są inspirowane historią Polski, jak Grunwaldzka czy Chocimska, honorują zwycięstwa, a nie porażki.

Przewodniki i monografie

W kontekście badań nad historią Zazamcza warto zwrócić uwagę na konkretne publikacje, które stanowią wartościowe źródła informacji. W szczególności interesująca jest książka autorstwa Benedykt Czarneckiego zatytułowana „Opowieści z dawnego Zazamcza”, która została wydana w Włocławku w 1997 roku.

Oprócz tej monografii, warto również przyjrzeć się różnorodnym dzielnicom i osiedlom Włocławka, które ukazują zróżnicowane obszary administracyjne tego miasta. Poniżej przedstawione są szczegóły dotyczące tych obszarów.

Obszary administracyjne
Mieszkaniowe
  • Michelin
  • Śródmieście
  • Południe
  • Rybnica
  • Wschód Leśny
  • Wschód Mieszkaniowy
  • Zawiśle
  • Zazamcze
Przemysłowe
  • Wschód Przemysłowy
  • Zachód Przemysłowy
Części miasta wg TERYT
  • Brzezie-Leśniczówka
  • Brzezie-Stacja
  • Brzezie-Tartak
  • Celuloza
  • Czerwonka
  • Dąbrówka
  • Dziewiny
  • Falbanka
  • Glinki
  • Górka Piaszczysta
  • Grodzkie
  • Grzywno
  • Jedwabna
  • Kamlarka
  • Kapitułka
  • Kawka
  • Kokoszka
  • Kolanowszczyzna
  • Korabniki
  • Krzywa Góra
  • Krzywe Błota
  • Kulin
  • Leopoldowo
  • Lisek
  • Lisianki
  • Łaniewszczyzna
  • Łasica
  • Łęg
  • Łuba Pierwsza
  • Michelin
  • Mieczysław
  • Milęcin
  • Odłogi
  • Ostrowy
  • Ostrowy Leśne
  • Papieżka
  • Piaski
  • Polanka
  • Polewki
  • Przesmyk
  • Przy Szosie
  • Rakutówka
  • Rózinowo
  • Rózinowo-Parafia
  • Ruda
  • Rumunki Zarudzkie
  • Rybnica
  • Sahara
  • Słodowo
  • Suchy Kierz
  • Suszyce
  • Syberyjka
  • Szpetal Dolny
  • Świech
  • Wydmuchowo
  • Za Torem
  • Zabijaki
  • Zapiecek
  • Zazamcze
  • Zofijka
  • Żelazne Wody
  • Żydowo
Zniesione nazwy części miasta wg TERYT
  • Dobiegniewo
  • Dziadowo
  • Zbójno
Inne (poza systemem TERYT)
  • Bularka
  • Osiedle Kazimierza Wielkiego
  • Osiedle Słoneczne
  • Zarzeczewo

Przypisy

  1. Małgorzata Goździalska, Spokojne Zawiśle, [w:] „Gazeta Pomorska”, nr 105 z 06.05.2009 r., wyd. włocławskie, s. 14
  2. Wiesław Wróblewski, Przemiany układu przestrzennego Włocławka w latach 1945-1990, [w:] Włocławek. Dzieje miasta, pod red. Jacka Staszewskiego, t. II, Włocławek 2001, s. 533
  3. Wiesław Wróblewski, Ludność i gospodarka lokalna Włocławka w latach 1918-1939, [w:] Włocławek. Dzieje miasta, pod red. Jacka Staszewskiego, t. II, Włocławek 2001, s. 257
  4. Plan sytuacyjny miasta portowego Włocławka w połączeniu z Folwarkiem Rządowym Zazamcze, 1851 r., w zbiorach Archiwum Głównego Akt Dawnych w Warszawie, Zb. Kart., 356-39; W. Kujawski, Komisja Dobrego Porządku. Samorząd miejski przed i po reformie 1787 roku, [w:] Włocławek. Dzieje miasta, pod red. Jacka Staszewskiego, t. I, Włocławek 1999, s. 381; W. Stankowski, Życie gospodarcze Włocławka w XIX wieku, [w:] Włocławek. Dzieje miasta, pod red. Jacka Staszewskiego, t. I, Włocławek 1999, s. 454, 462; M. Gruszczyńska, Organizacja władz miejskich Włocławka w latach 1793-1914, [w:] Włocławek. Dzieje miasta, pod red. Jacka Staszewskiego, t. I, Włocławek 1999, s. 436; Michał Morawski, Monografja Włocławka : (Włocławia), Włocławek 1933, s. 32
  5. Oskar Kolberg, Dzieła wszystkie, t. 3, Wrocław-Poznań 1962, s. 29-30
  6. załącznik „Jednostki strukturalne – rys. 8” projektu Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego z 2007 r.
  7. projekt Lokalnego Programu Rewitalizacji Miasta Włocławek na lata 2008-2015 z grudnia 2008 r.

Oceń: Zazamcze

Średnia ocena:4.52 Liczba ocen:25