Jan Fijałkowski


Jan Nepomucen Karol Fijałkowski to postać, która zapisała się w historii polskiej architektury oraz inżynierii budowlanej. Urodził się 5 kwietnia 1871 roku we Włocławku, gdzie spędził wczesne lata swojego życia. Jako wybitny architekt, Fijałkowski miał znaczący wpływ na rozwój tej dziedziny w Polsce.

Jego życie zakończyło się 21 października 1919 roku w Warszawie, jednak jego osiągnięcia zawodowe nadal żyją w pamięci i pracach kolejnych pokoleń architektów i inżynierów.

Życiorys

Jan Fijałkowski to postać znacząca w świecie architektury polskiej. Był synem Romana Fijałkowskiego, inżyniera oraz architekta, który wywodził się z Włocławka, oraz Walentyny z Rykowskich. Ukończył Gimnazjum Realne w Łowiczu, a następnie zdobył wykształcenie w Instytucie Inżynierów Cywilnych w Petersburgu, gdzie studiował w latach 1891-1896 i otrzymał złoty medal na zakończenie nauki.

W okresie przed I wojną światową był aktywnym członkiem Koła Architektów w ramach Stowarzyszenia Techników w Warszawie, co świadczy o jego zaangażowaniu i wpływie w branży. Wśród jego najważniejszych osiągnięć można wymienić:

  • Udział w projektowaniu konkursowym Kościoła Najświętszego Zbawiciela w Warszawie, gdzie zdobył II nagrodę,
  • Realizację budynku Stowarzyszenia Techników Polskich przy ul. Czackiego w Warszawie, zgodnie z projektem nagrodzonym w konkursie,
  • Stworzenie projektu elewacji gmachu sądu okręgowego w Piotrkowie Trybunalskim,
  • Realizację budynku dworca kolejowego w Otwocku,
  • Wykonanie licznych kamienic w Warszawie, w tym narożnej przy zbiegu ulic Polnej i Lwowskiej.

Jan Fijałkowski związał się małżeństwem w 1908 roku z Janiną-Teklą Saską, córką Kazimierza i Tekli Saskich. Para doczekała się jednej córki. Po śmierci został pochowany na Starych Powązkach, w grobowcu rodziny Saskich (kw. 84-1-23/25).

Przypisy

  1. Cmentarz Stare Powązki: KAZIMIERZ SASKI, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 02.11.2019 r.]
  2. Ulica Lwowska w Warszawie

Oceń: Jan Fijałkowski

Średnia ocena:4.64 Liczba ocen:5