Józef Vogtman, który na świat przyszedł 23 sierpnia 1909 roku we Włocławku, to postać o wyjątkowym znaczeniu w polskiej architekturze oraz konserwacji zabytków. Po długim i owocnym życiu, zmarł 29 października 1983 roku w Warszawie.
Był nie tylko architektem, ale także specjalistą w dziedzinie konserwacji zabytków, którego wkład w ochronę dziedzictwa kulturowego oraz teoria architektury była nieoceniona.
Życiorys
Józef Vogtman rozpoczął swoją edukację na Politechnice Warszawskiej, gdzie aktywnie uczestniczył w życiu akademickim, angażując się w różne organizacje studenckie. Po ukończeniu studiów uzyskał tytuł zawodowy inżyniera architekta. W 1938 roku pełnił rolę sekretarza w korporacji akademickiej Związek Filistrów „Sparta”. Wkrótce potem, w 1939 roku, podjął pracę jako inżynier w Dziale Architektury Zarządu Miejskiego m.st. Warszawy.
Po wybuchu II wojny światowej, Vogtman zaangażował się w działalność konspiracyjną, zostając częścią Warszawskiego Okręgu Armii Krajowej, w batalionie „Wigry”, w 2. kompanii „Czesław”. Jego pseudonim w czasie działań wojennych brzmiał „Byk”. Uczestniczył w bohaterskich zmaganiach powstania warszawskiego, będąc członkiem Armii Krajowej w Grupie „Północ”, w zgrupowaniu „Róg”, w batalionie „Wigry”, gdzie miał stopień starszego strzelca z cenzusem. Po kapitulacji powstania, zdołał opuścić miasto wraz z ludnością cywilną.
Po wojnie, Józef Vogtman kontynuował swoje wysiłki naukowe, uzyskując stopień naukowy doktora nauk technicznych. Jego osiągnięcia są obecnie doceniane w kręgach akademickich oraz przez społeczność lokalną.
Zmarł i został pochowany na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie, w kwaterze 174-5-25, gdzie spoczywa wielu zasłużonych obywateli stolicy.
Realizacje
W latach 1938-1939, w współpracy z Bolesławem Szmidtem, stworzył projekt wyjątkowego gmachu, jakim jest Centrala PKO, zlokalizowana przy ul. Marszałkowskiej 134 w Warszawie.
Wybrane publikacje
Oto zestawienie publikacji autorstwa Józefa Vogtmana, które stanowią istotny wkład w dziedzinie budownictwa oraz architektury. Poniżej przedstawiamy tytuły wydane w różnych latach:
- Adaptacja zabytkowych domów mieszkalnych, Warszawa: Państw. Wydaw. Techniczne, 1953,
- Kryteria techniczne i użytkowe przebudowy trwałych zasobów zabudowy mieszkaniowej, Warszawa: Centralny Ośrodek Informacji Budownictwa, 1970,
- Materiały do programowania i projektowania budownictwa mieszkaniowego, Warszawa: Budownictwo i Architektura, 1955,
- Metoda określania technicznego stanu zasobów budownictwa ogólnego, Warszawa: Centralny Ośrodek Informacji Budownictwa, 1971,
- Rehabilitacja miejskich budynków mieszkalnych, Warszawa: „Arkady”, 1963,
- Studia nad modernizacją budynków mieszkalnych z okresu gospodarki kapitalistycznej, Warszawa: Ministerstwo Budownictwa Miast i Osiedli, 1954,
- Studium koncepcji określenia zużycia technicznego i zużycia moralnego zasobów mieszkaniowych w m. st. Warszawie, Warszawa: [s.n.], 1973,
- Studium w zakresie przyszłej modernizacji budownictwa mieszkaniowego w Warszawie w świetle obecnych, Warszawa: Techniczno-Ekonomiczna Rada Naukowa przy Prezydium Stołecznej Rady Narodowej, 1971,
- Węzłowe problemy związane z remontami budynków mieszkalnych wykonanych metodami uprzemysłowionymi, Warszawa: Wydaw. Czasopism Technicznych NOT; Polski Związek Inżynierów i Techników Budownictwa, Zarząd Główny, Komitet Problemów Remontowo-Budowlanych, 1973.
Przypisy
- Cmentarz Stare Powązki: Tadeusz Vogtman, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 24.05.2020 r.]
- Józef Vogtman. www.1944.pl. [dostęp 28.03.2015 r.]
- a b Józef Vogtman. www.archiwumkorporacyjne.pl. [dostęp 28.03.2015 r.]
- Warszawa tuż przed wojną: rosną potężne gmachy. gazeta.pl. [dostęp 28.03.2015 r.]
Pozostali ludzie w kategorii "Inżynieria i technologie":
Cyprian Brudkowski | Stefan Koźmiński | Bartosz Czarnecki | Andrzej Gołoński | Kazimierz Szpotański | Jan Nagórski | Bronisław Kolbe | Zygmunt Konarzewski (architekt) | Józef Kochanowicz | Jan Fijałkowski | Eugeniusz Raabe | Aleksander BiałeckiOceń: Józef Vogtman