Tadeusz Dominik (mykolog)

---

Życiorys

Tadeusz Dominik, wybitny mykolog, rozpoczął swoją akademicką drogę, studiując biologię na Uniwersytecie Poznańskim w latach 1928-1932. Następnie, w latach 1937-1939, kontynuował naukę w zakresie leśnictwa na tej samej uczelni. W 1936 roku obronił swoją pracę doktorską z zakresu botaniki, której temat brzmiał: Badania nad mykorhizą niektórych obcych drzew iglastych aklimatyzowanych w Polsce. Praca ta była napisana pod czujnym okiem profesora Adama Wodziczki.

Podczas II wojny światowej Tadeusz Dominik pełnił rolę leśniczego. Po zakończeniu działań wojennych, w latach 1947-1949, pracował w Katedrze Botaniki w Instytucie, który był częścią Uniwersytetu Poznańskiego. W 1949 roku objął stanowisko kierownika Katedry Fitopatologii i Mykologii na Uniwersytecie Wrocławskim.

W 1951 roku Dominik habilitował się na Wydziale Rolniczym Uniwersytetu i Politechniki we Wrocławiu. Jego rozprawa habilitacyjna, zatytułowana Badanie mykotrofizmu dzikich grusz na terenie Polski z uwzględnieniem warunków biolekologicznych, niestety nie została zatwierdzona przez Centralną Komisję z powodów politycznych.

W 1954 roku przyjął ofertę z Instytutu Leśnictwa w Kuźni Nieborowskiej, gdzie kierował nowo utworzonym Zakładem Mikrobiologii Leśnej. Po trzech latach, w 1957 roku, jednostka ta została przeniesiona do Szczecina, przekształcając się w Katedrę Ochrony Roślin w tamtejszej Wyższej Szkole Rolniczej. W 1955 roku Dominik otrzymał tytuł profesora nadzwyczajnego, a w 1961 roku awansował na profesora zwyczajnego, aby przejść na emeryturę w 1980 roku.

Przez swoją karierę opublikował około 200 prac naukowych, z dominującymi tematami dotyczącymi mykoryzy, grzybów glebowych oraz fitopatologii. Oprócz artykułów, napisał również pięć podręczników dydaktycznych skupiających się na patologii roślin. Na szczególne uznanie zasługuje fakt, że jego imieniem nazwano rezerwat przyrody Bukowe Zdroje w Puszczy Bukowej.

Wybrane publikacje

Wśród kluczowych prac Tadeusza Dominika można wyróżnić wiele ważnych publikacji, które znacząco wpłynęły na rozwój mykologii oraz patologii roślin.

• Patologia roślin, Wrocław 1949, 274 ss.
• Patologia ogólna roślin, PZWS Wrocław 1951, 225 ss.
• Podstawy mykologii, PWN, Wrocław 1951, 370 ss.
• Huby, Warszawa 1958, 157 ss.
• Patologia ogólna roślin. Ogólny zarys, WSR Szczecin 1957, 159 ss.
• Patologia ogólna roślin, WSR Szczecin 1967, 1968, 125 ss., 2 wyd. 171 ss.

Odznaczenia i nagrody

Tadeusz Dominik, znakomity mykolog, został uhonorowany wieloma prestiżowymi odznaczeniami, które odzwierciedlają jego wkład w naukę oraz edukację. Oto niektóre z wyróżnień, które otrzymał w trakcie swojej kariery:

• medal 10-lecia Polski Ludowej,
• medal 30-lecia Polski Ludowej,
• złota odznaka „Gryf Pomorski” (1960),
• odznaka 1000-lecia Państwa Polskiego,
• Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski,
• tytuł „Zasłużony Nauczyciel PRL” (1979).

---

Oceń: Tadeusz Dominik (mykolog)

---