Stefan Bolesław Poradowski

---

Życiorys

Stefan Bolesław Poradowski był synem Walentego oraz Heleny z Mrozińskich. Swoje muzyczne wykształcenie rozpoczął we Włocławku, gdzie kształcił się pod okiem Pawła Bojakowskiego. Następnie kontynuował naukę w Konserwatorium Muzycznym Winterfelda w Bydgoszczy. W latach 1922–1926 zwrócił uwagę na swoje studia w Poznaniu w Państwowym Konserwatorium Muzycznym, ucząc się w klasie kompozycji oraz teorii u Henryka Opieńskiego, jak również na Uniwersytecie, gdzie odbył naukę z zakresu prawa oraz muzykologii. W celu dalszego rozwinięcia swoich umiejętności ukończył studia kompozytorskie w Berlinie pod okiem Emila Reznička.

W swojej karierze zawodowej działał jako nauczyciel gry na skrzypcach oraz przedmiotów teoretycznych zarówno w Poznaniu, jak i Lesznie. W 1930 roku objął stanowisko profesora teorii specjalnej i kompozycji oraz kierownika orkiestry kameralnej w poznańskim konserwatorium. Przed II wojną światową był również wykładowcą w Miejskim Konserwatorium Muzycznym w Bydgoszczy (1935–1939), a także dyrygował orkiestrą kameralną Towarzystwa Muzycznego oraz chórem „Harmonia” w Poznaniu (1930–1939). W swojej działalności angażował się również w recenzowanie wydarzeń muzycznych. W 1939 roku został aresztowany przez Niemców, po czym wywieziony do Opatowa, gdzie pełnił rolę organisty i dyrygenta chórów.

Po wojnie wrócił w 1945 roku do poznańskiej Państwowej Wyższej Szkoły Muzycznej, gdzie znowu objął klasę teorii specjalnej i kompozycji. W trakcie swojej kariery pełnił liczne funkcje, w tym prorektora oraz dziekana Wydziału Kompozycji, Teorii i Dyrygentury. W 1958 roku uzyskał tytuł profesora nadzwyczajnego. Równocześnie od 1955 roku prowadził klasę kompozycji w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej we Wrocławiu. Poradowski był także odpowiedzialny za omawianie programów koncertowych Filharmonii Poznańskiej (1946–1956) oraz współorganizował krajowe festiwale i konkursy.

Oprócz działalności dydaktycznej był także utalentowanym fotografikiem, pełniąc przez wiele lat rolę prezesa poznańskiego oddziału Związku Polskich Artystów Fotografików. W gronie jego uczniów znajdowała się między innymi Jadwiga Szajna-Lewandowska. Poradowski pozostawił po sobie wiele podręczników z zakresu teorii muzyki, a wśród nich można wymienić takie publikacje jak Nauka harmonii (1931), Instrumenty muzyczne (1938), Diatoniczne modulacje harmoniczne (1939), O fudze (1962), Akustyka dla muzyków (1964), Sztuka pisania kanonów (1965).

Twórczość artystyczna Poradowskiego obejmowała ponad 130 utworów, w tym:

• muzyka symfoniczna,
• symfonie (I – VIII),
• poemat symfoniczny Ratusz poznański op. 52 nr 1,
• suity na tematy ludowe: Dyngus kujawski oraz Sceny weselne,
• koncert skrzypcowy op. 70,
• koncert kontrabasowy op. 26,
• koncert na flet, harfę i smyczki op. 59 nr 1,
• muzyka kameralna,
• suita antyczna na orkiestrę smyczkową op. 6,
• kwartety smyczkowe,
• tria smyczkowe,
• instrumentalne utwory solowe,
• utwory fortepianowe,
• utwory skrzypcowe,
• utwory sceniczne,
• muzyka wokalna,
• oratoria oraz pieśni solowe.

Żoną kompozytora była Wanda Lewandowska, córka drogisty Ludwika Lewandowskiego. Zmarł 9 lipca 1967 roku w Poznaniu, a jego ciało spoczęło na cmentarzu dębieckim. W 1969 roku trumnę przeniesiono do krypty Zasłużonych Wielkopolan, w podziemiach Kościoła św. Wojciecha w Poznaniu.

Ordery i odznaczenia

Stefan Bolesław Poradowski to znana postać, której osiągnięcia zostały uhonorowane wieloma odznaczeniami. Wśród nich wyróżniają się następujące nagrody:

• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, przyznany w 1964 roku,
• Złoty Krzyż Zasługi, otrzymany 19 lipca 1955 roku,
• Srebrny Krzyż Zasługi, który otrzymał 11 listopada 1936 roku,
• Medal 10-lecia Polski Ludowej, nadany 28 lutego 1955 roku,
• Odznaka Honorowa Miasta Poznania, przyznana w 1964 roku.

Nagrody

W życiu Stefana Bolesława Poradowskiego znajdziemy wiele ważnych osiągnięć i uznanie, które zdobył w swojej karierze artystycznej. Jednym z najważniejszych wyróżnień, jakie otrzymał, była Nagroda Artystyczna Miasta Poznania w roku 1947, co podkreśla jego znaczenie w świecie sztuki w tym okresie.

Dodatkowo, w 1966 roku, został uhonorowany Nagrodą I stopnia Ministerstwa Kultury i Sztuki, co stanowi dowód na jego wpływ oraz wkład w kulturę i sztukę w Polsce.

---

Oceń: Stefan Bolesław Poradowski

---