Tadeusz Reichstein, znany również jako Tadeus Reichstein, to postać o niezwykle interesującej biografii. Urodził się 20 lipca 1897 roku we Włocławku, a swoje życie zakończył 1 sierpnia 1996 roku w Bazylei. Był szwajcarskim biochemikiem o polsko-żydowskich korzeniach, co niewątpliwie wpłynęło na jego późniejszą karierę naukową.
Reichstein zyskał światową sławę, gdy w 1950 roku otrzymał Nobla w dziedzinie fizjologii lub medycyny. Jego badania miały ogromne znaczenie dla rozwoju nauk biologicznych i medycznych, a jego wkład w naukę pozostanie na zawsze w pamięci.
Życiorys
Tadeusz Reichstein, urodzony w zasymilowanej żydowskiej rodzinie, był synem Isidora Reichsteina (zm. 1931) i Gustavy Brockmann (zm. 1964). Posiadał czterech młodszych braci, a swoje imię zawdzięcza Tadeuszowi Kościuszce. W młodości spędzał czas w Kijowie, gdzie jego ojciec pracował jako inżynier, a także w Jenie, mieście w Turyngii, gdzie uczęszczał do szkoły.
W wieku ośmiu lat, razem z rodzicami, podjął decyzję o emigracji do Szwajcarii, gdzie w 1914 roku rodzina uzyskała obywatelstwo. W Zurychu, na Politechnice Federalnej (ETHZ), z zaangażowaniem studiował chemię, kończąc naukę z dyplomem w 1920 roku. Dwa lata później, w 1922 roku, uzyskał tytuł doktora i kontynuował karierę na ETHZ, gdzie w latach 1930-1938 pełnił funkcję profesora chemii organicznej.
Między rokiem 1938 a 1967 był profesorem na Uniwersytecie w Bazylei, gdzie poszerzał swoją wiedzę oraz wpływy w dziedzinie chemii. W 1952 roku zyskał tytuł członka zagranicznego Royal Society w Londynie, a w 1994 roku został członkiem Polskiej Akademii Nauk.
Reichstein był pionierem w swoim zawodzie; w 1933 roku zsyntetyzował kwas askorbinowy niezależnie od W.N. Hawortha, a w 1936 roku z powodzeniem wyizolował kortyzon oraz inne hormony kory nadnercza. Jego badania nad chemiczną strukturą i biologicznym działaniem hormonów kory nadnercza zaowocowały przyznaniem Nagrody Nobla w 1950 roku (wraz z Ph.St. Henchem i E.C. Kendallem).
W okresie międzywojennym, Reichstein wielokrotnie odwiedzał Polskę, łącząc się z rodziną, która w trakcie II wojny światowej doświadczyła tragicznych losek, tracąc część krewnych w obozach zagłady. Wspierał polskich studentów w Szwajcarii, oferując im stypendia.
W ciągu swojego życia, otrzymał szereg honorowych tytułów: w 1947 roku doktora honoris causa Sorbony w Paryżu, w 1978 roku Uniwersytetu Polskiego w Londynie, a w 1995 roku zaszczytna nagroda przyszła z Akademii Medycznej w Gdańsku. Od 1994 roku był również członkiem zagranicznym Polskiej Akademii Nauk. Jako członek honorowy Włocławskiego Towarzystwa Naukowego od 1988 roku, został również uhonorowany Medalem „Zasłużony dla Włocławka” oraz honorowym obywatelstwem miasta w 1994 roku.
Reichstein był również laureatem Medalu Copleya. Zmarł w 1996 roku w Bazylei, gdzie został pochowany na cmentarzu żydowskim, pozostawiając po sobie niezatarte ślady w nauce oraz pamięci swojej rodziny.
Życie prywatne
W 1927 roku Tadeusz Reichstein wziął ślub z Henriette Louise Quarles van Ufford, która pochodziła z arystokratycznej rodziny holenderskiej.
Para doczekała się córki, Ruth, która przyszła na świat w 1933 roku.
Pozostali ludzie w kategorii "Nauka i edukacja":
Tomasz Afeltowicz | Izydor Dziubiński | Katarzyna Marszałek | Henri Tajfel | Jerzy Jankowski (profesor) | Wojciech Szymański (chemik) | Janusz Staszewski | Stefan Bolesław Poradowski | Juliusz Narębski | Dariusz Ziółkowski | Leon Marchlewski | Tadeusz Dominik (mykolog) | Janusz Błaszczyk (biolog) | Władysław Okiński | Wanda Wesołowska | Czesław Bełżecki | Bohdan Ryszewski | Piotr Żbikowski | Aleksandra Zasada | Wojciech NarębskiOceń: Tadeusz Reichstein