Wacław Gurynowicz

---

Kariera zawodowa

Wacław Gurynowicz rozpoczął swoją przygodę ze sceną w 1888 roku, kiedy to zadebiutował w Radomiu w zespole pod kierownictwem Lucjana Dobrzańskiego i Jana Reckiego. W latach 1889–1891 miał okazję występować w różnych wędrownych grupach teatralnych oraz warszawskich teatrach ogródkowych, takich jak „Alhambra”, „Promenada”, „Wodewil” i „Eldorado”. W początkowym okresie swojej kariery czasami śpiewał również w operach, w tym w roli Dziemby w „Halce”.

W kolejnych latach, od 1891 do 1894, Gurynowicz był członkiem zespołu Ludwika Czystogórskiego, z którym podróżował i występował w Lublinie, Radomiu, Kielcach oraz stolicy. W 1894 roku pojawił się na scenie w Łodzi, a w sezonie 1895/96 dołączył do zespołu Bolesława Mareckiego.

Jednak najbardziej znaczącym okresem w jego karierze był czas od 1897 do 1939 roku, kiedy to związał się na stałe z Teatrem Miejskim w Łodzi. To właśnie tam obchodził swoje trzydziestopięciolecie pracy scenicznej w 1923 roku, wcielając się w postać Millera w sztuce „Intryga i miłość”. W wakacje 1906 roku oraz w maju 1908 roku, Gurynowicz występował także w zespole Mariana Gawalewicza w stołecznej Filharmonii.

W 1933 roku został uhonorowany tytułem członka zasłużonego Związku Artystów Scen Polskich, co potwierdza jego wysoką pozycję w polskim świecie teatru.

Role teatralne

Wacław Gurynowicz, znany ze swojego talentu aktorskiego, rozpoczął swoją drogę na scenie, odgrywając przede wszystkim role komicznych amantów. W miarę jak jego kariera się rozwijała, jego repertuar zaczął obejmować charakterystyczne epizody, w których z powodzeniem wcielał się w postacie Żydów oraz pyszałków. Jego niezwykłe umiejętności aktorskie przyciągały widzów, a on sam stał się rozpoznawalny dzięki każdej z ról, które miał okazję zagrać.

• Wesele – Żyd,
• Dożywocie – Twardosz,
• Maria Stuart – Morton,
• Damy i Huzary – Grzegorz,
• Dziady – Kruk, chłop,
• Makbet – Siward,
• 1898: Małka Szwarcenkopf Gabrieli Zapolskiej – Marszelik,
• 1898: Gałganduch, czyli Trójka hultajska według Kazimierza Wroczyńskiego – Strudel,
• 1903–1906: Kolega Crampton wg Gerharta Hauptmana – ojciec Andrzeja,
• 1914: Wóz Drzymały według utworu Józefa Rączkowskiego – chłop Michał Niedziela,
• 1926: Codziennie o piątej – Franciszek,
• 1926: Róża – Mówca II,
• 1927: Kredowe koło – oberżysta,
• 1927: Panna Flutte (1927) – ojciec,
• 1927: Wyzwolenie – robotnik,
• 1928: Zemsta – Dyndalski,
• 1929: Grube ryby – Filip,
• 1932: Azef,
• 1936: Tajny agent według powieści Josepha Conrada – jako anarchista Karol Jundt.

Te liczne i różnorodne role, które kreował Wacław Gurynowicz, świadczą o jego wszechstronności oraz nieprzeciętnej zdolności interpretacji postaci, co sprawia, że pozostaje on ważną postacią w polskim teatrze.

---

Oceń: Wacław Gurynowicz

---