Juliusz Narębski, urodzony 5 stycznia 1927 roku we Włocławku, a zmarły 19 lipca 1993 roku w Toruniu, był uznawanym polskim biologiem, który poświęcił swoją karierę badaniom w dziedzinie fizjologii człowieka, zwierząt oraz neurofizjologii. Jego wkład w naukę jest nieoceniony, a osiągnięcia naukowe znaczące dla rozwoju biologii w Polsce.
Narębski był synem Stefana Narębskiego, architekta, który w 1928 roku przeniósł się z rodziną do Wilna, gdzie objął stanowisko architekta miejskiego. W czasie II wojny światowej pozostawał w Wilnie, uczęszczając na tajne komplety, a w 1944 roku brał udział w walkach o miasto w ramach akcji Burza. Po wojnie, rodzina Narębskich osiedliła się w Toruniu, gdzie Juliusz ukończył Liceum Ogólnokształcące im. Mikołaja Kopernika w 1946 roku.
W latach 1947–1952 Narębski studiował w Akademii Medycznej w Gdańsku, gdzie także rozpoczął swoją karierę jako asystent w Zakładzie Chemii Fizjologicznej. W 1951 roku objął stanowisko zastępcy asystenta w Zakładzie Neurofizjologii i Fizjologii Porównawczej na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu, gdzie w 1960 roku obronił swoją pracę doktorską na temat „Czynność bioelektryczna mózgu (EEG) królików w poronnnych powtarzanych wstrząsach anafilaktycznych w toku przewlekłych stanów uczuleniowych”, pod kierunkiem Janiny Hurynowicz.
W 1963 roku Narębski odbył staż naukowy w Istituto Superiore di Sanità w Rzymie, współpracując z takimi autorytetami jak Ernst Boris Chain czy V.G. Longo. Jego prace naukowe zaowocowały w 1965 roku uzyskaniem stopnia doktora habilitowanego na podstawie rozprawy dotyczącej analizy elektroencefalograficznej mechanizmów wstrząsu anafilaktycznego u królików. W 1975 roku otrzymał tytuł profesora nauk przyrodniczych.
Narębski był także odpowiedzialny za kierowanie Zakładem Fizjologii Zwierząt na UMK w latach 1966–1969 oraz pełnił rolę dziekana Wydziału Biologii i Nauk o Ziemi w latach 1981-1984. Chętnie dzielił się wiedzą i doświadczeniem, pracując również w Akademii Medycznej w Bydgoszczy, gdzie od 1984 roku prowadził Zakład Fizjologii.
Juliusz Narębski to postać, która znacząco przyczyniła się do badań nad fizjologią porównawczą, szczególnie w zakresie regulacji temperatury ciała oraz badania snu ludzi i zwierząt. Warto również podkreślić jego zaangażowanie w działalność społeczną – był jednym z organizatorów i przewodniczącym Solidarności na UMK w okresie od września do grudnia 1980 roku.
Pozostali ludzie w kategorii "Nauka i edukacja":
Dariusz Ziółkowski | Maciej Wojtkowski | Wacław Szubert | Zofia Żukowska | Stefan Jankowski | Józef Stawicki | Edward Ochmański | Ferdynand Rabowski | Jan Nowodworski (historyk) | Stanisław Majdański (filozof) | Stefan Bolesław Poradowski | Janusz Staszewski | Wojciech Szymański (chemik) | Jerzy Jankowski (profesor) | Henri Tajfel | Katarzyna Marszałek | Izydor Dziubiński | Tomasz Afeltowicz | Tadeusz Reichstein | Leon MarchlewskiOceń: Juliusz Narębski