Andrzej Wójcik (polityk)

Polityka i administracja

Andrzej Wójcik, urodzony 1 stycznia 1932 roku w Włocławku, jest postacią znaną zarówno w dziedzinie ekonomii, jak i polityki. Jego kariera zawodowa obejmowała stanowisko ministra handlu zagranicznego w latach 1985–1987, kiedy to pełnił kluczową rolę w kształtowaniu handlu zagranicznego Polski.

Życiorys

Andrzej Wójcik, syn Mieczysława i Zofii, uzyskał wykształcenie na poziomie wyższym w zakresie filologii, kończąc studia na Uniwersytecie Warszawskim w 1959 roku. Następnie, w 1971, zdobył tytuł zawodowy magistra ekonomii, studiując w Szkole Głównej Planowania i Statystyki w Warszawie.

W latach 1948–1950 Andrzej aktywnie uczestniczył w działalności Związku Młodzieży Polskiej we Włocławku, pełniąc rolę członka zarządu miejskiego. W 1961 roku wstąpił do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej, a w latach 1971–1973 pełnił funkcję przewodniczącego Organizacji Środowiskowej Handlu Zagranicznego komitetu dzielnicowego PZPR Warszawa-Śródmieście. Jego kariera zawodowa obejmowała również pracę w Ministerstwie Handlu Zagranicznego oraz Gospodarki Morskiej, gdzie do 1976 roku piastował urząd radcy handlowego w Ambasada PRL w Paryżu.

W okresie od 1981 do 1985 roku Andrzej Wójcik był radcą handlowym Ambasady PRL w Waszyngtonie. Oprócz tego był członkiem Komisji Ekonomicznej Komitetu Zakładowego PZPR w ministerstwie oraz brał udział w pracach Komisji ds. Reformy Gospodarczej. Jako delegat wziął udział w X Zjeździe PZPR.

Na zakończenie swojej kariery w rządzie, pełnił funkcję ministra handlu zagranicznego w rządzie Zbigniewa Messnera od 12 listopada 1985 do 24 października 1987 roku. Następnie, do 1989 roku, był sekretarzem stanu w Ministerstwie Współpracy Gospodarczej z Zagranicą.

Oceń: Andrzej Wójcik (polityk)

★★★★★
Średnia ocena:4.95 Liczba ocen:10