Dariusz Jaworski (radny Włocławka)

---

Życiorys

W czasie PRL-u

Dariusz Jaworski, syn Stanisława i Marianny, spędził dzieciństwo w domu znajdującym się przy ul. Budowlanych 4/4, w dzielnicy Zazamcze we Włocławku. Ukończył Zespół Szkół Elektrycznych, gdzie kształcił się w dziedzinach związanych z maszynami elektrycznymi oraz automatyką przemysłową. Od 1985 do 1987 roku pracował jako referent w Biurze Projektów i Realizacji Inwestycji Chemicznych Prosynchem we Włocławku, a w latach 1987–1991 zdobywał doświadczenie jako elektronik w Kombinacie Budowlanym w tym samym mieście.

Działalność opozycyjna

W początkach 1982 roku, w trakcie stanu wojennego, Jaworski oraz jego starszy brat Krzysztof, przystąpili do podziemnej grupy opozycyjnej, znanej jako Grupa Niepodległość, która działała na terenie Włocławka. W skład grupy wchodzili również Mariusz Klimaszewski, Grzegorz Wasilewicz, Zygmunt Raszka oraz Mariusz Leśnicki. Dariusz był aktywnym członkiem grupy, kolportując nielegalne ulotki, które pozostawiał w różnych miejscach, takich jak autobusy komunikacji miejskiej. Ulotki nosiły tytuły takie jak „Apel”, „Prawda o kopalni Wujek”, „Sejm to czy nie Sejm” oraz „Biuletyn informacyjny nr 1 i 2 Włocławek”, a także „List intelektualistów do Lecha Wałęsy”. Dodatkowo, malował patriotyczne hasła na murach. W okresie od 19 stycznia do 16 sierpnia 1982 r. był obiektem działań operacyjnych Wydziału III Komendy Wojewódzkiej Milicji Obywatelskiej we Włocławku, prowadzonej pod kryptonimem „Apel”. 31 stycznia tego samego roku, został zatrzymany przez milicję wraz z innymi członkami grupy podczas rozkładania ulotek w włocławskiej Katedrze. Jaworski później przyznał, że zatrzymanie miało miejsce z powodu ich braku ostrożności podczas prowadzenia działań konspiracyjnych. Tego dnia przeszukano też jego mieszkanie, gdzie znaleziono przygotowane ulotki i notatki.

W wyniku śledztwa, które prowadziła Wojskowa Prokuratura Garnizonowa w Bydgoszczy, Jaworski został oskarżony o rozpowszechnianie fałszywych informacji oraz działanie na rzecz niepokoju społecznego, co osłabiało gotowość bojową państwa. Po przesłuchaniu, został tymczasowo aresztowany, początkowo przebywając w więzieniu przy ul. Kopernika we Włocławku (dzisiaj Muzeum Diecezjalnym), a później w Zakładzie Karnym na Mielęcinie. 8 lutego nałożono na niego dwuletni zakaz opuszczania kraju, który zlikwidowano 28 marca 1984 r.

3 marca Wojskowa Prokuratura Garnizonowa w Bydgoszczy zdecydowała o wniesieniu aktu oskarżenia przeciwko Jaworskiemu oraz pięciu innym osobom do Sądu Pomorskiego Okręgu Wojskowego w Bydgoszczy. 20 marca został skazany na rok pozbawienia wolności, co sąd uznał za szczególnie łagodny wyrok z powodu jego dotychczasowego nienagannego życia oraz negatywnego wpływu, jaki na niego miał starszy brat. Karę odbywał od 4 czerwca w Zakładzie Karnym w Potulicach. Powrócił do społeczeństwa 2 sierpnia 1982 r. dzięki warunkowemu zwolnieniu. W związku z tym nakazano mu ukończenie szkoły średniej oraz nadano kuratelę do momentu zakończenia edukacji. 10 sierpnia 1983 r. zwolniono go z dodatkowej kary pozbawienia praw publicznych na 2 lata, a 26 września 1989 r. sąd nakazał zatarcie skazania. W 1994 r. Dariusz Jaworski złożył wniosek o odszkodowanie za nienależne skazanie.

Po wyjściu z więzienia, Jaworski kontynuował swoją działalność opozycyjną jako kurier Solidarności, a także angażował się w kolportaż wydawnictw, ulotek oraz taśm z piosenkami pomiędzy Włocławkiem, Toruniem, Łodzią, Poznaniem, Gdańskiem oraz Warszawą. W jednym z wywiadów stwierdził, że w obrębie włocławskiej Solidarności istniało wielu tajnych współpracowników Służb Bezpieczeństwa, co pozwalało na skuteczne rozpracowanie pozostałych członków. Od 1983 roku był członkiem Tajnej Drukarni Zakładowej przy Kujawskiej Fabryce Manometrów, a w latach 1987–90 pełnił funkcję wiceprzewodniczącego. W latach 1983–1988 był współorganizatorem włocławskich Mszy za Ojczyznę, które prowadził ksiądz Zbigniew Szygenda. Mimo zlikwidowania stanu wojennego, nieprzerwanie był szykanowany przez aparat bezpieczeństwa PRL, co objawiało się częstymi aresztowaniami. Jedno z takich zatrzymań miało miejsce przed jego egzaminem wstępnym na Katolicki Uniwersytet Lubelski. W styczniu 1985 roku został przymusowo wcielony na miesiąc do jednostki wojskowej w Grudziądzu. Od 19 kwietnia 1984 roku pozostawał pod kontrolą operacyjną Wydziału III WUSW w Włocławku, a 21 maja tego samego roku sprawa została przekwalifikowana pod kryptonimem „Sprawa Operacyjnego Sprawdzenia”, mająca na celu rozpracowanie Grupy Niepodległość. Sprawa ta zakończyła się 13 września 1985 roku.

5 stycznia 1989 roku Dariusz Jaworski został zatrzymany na dworcu PKP we Włocławku podczas transportowania 743 sztuk broszur i ulotek, które otrzymał na spotkaniu aktywistów Solidarności w Toruniu. W trakcie przesłuchania przyznał się do ich posiadania, aczkolwiek nie ujawnili ich źródła pochodzenia. 17 stycznia Wydział Śledczy WUSW w Włocławku złożył wniosek o ukaranie do Kolegium ds. Wykroczeń prezydenta miasta Włocławka. 27 stycznia Kolegium uznało go winnym wykroczenia i nałożyło karę grzywny w wysokości 1,8 tys. złotych oraz kosztami postępowania. Przechwycone broszury i ulotki zostały zniszczone 1 marca 1989 roku.

Od stycznia 1989 do 1991 roku pełnił funkcję przewodniczącego Komitetu Założycielskiego Solidarności w Kombinacie Budowlanym we Włocławku, na to stanowisko rekomendowany przez Lecha Kaczyńskiego. Jaworski był delegatem na II Walne Zebranie Delegatów Regionu Kujaw i Ziemi Dobrzyńskiej oraz II Krajowy Zjazd Delegatów. Aktywnie włączył się w pracę Komitetu Obywatelskiego „Solidarność” oraz w kampanię wyborczą w wyborach kontraktowych. Po tych wydarzeniach Jaworski krytycznie ocenił pierwsze wolne wybory, twierdząc, że były tylko połowicznym zwycięstwem, głównie z powodu upadku wielu zakładów przemysłowych. W jego ocenie, zmiany ustrojowe zostały przeprowadzone z zamiarem dania działaczom Solidarności poczucia wygranej, jednocześnie pozwalając na uwłaszczenie się komunistycznej nomenklatury. Wskazał, że istotna część działaczy Solidarności dążyła do zdobycia nowych przywilejów ekonomicznych i politycznych, nie rezygnując z korzyści płynących z państwa opiekuńczego. Zauważył również, że w trakcie zwycięstwa Solidarności wielu ludzi, którzy nigdy nie mieli z nią związku, szybko zdobyło władzę.

W III RP

Od 1992 roku pracował jako inspektor ds. kultury i ochrony dziedzictwa narodowego w Urzędzie Miasta we Włocławku. Następnie, do 2018 roku, pełnił funkcję specjalisty w Zarządzie Dróg Wojewódzkich w Bydgoszczy. Po 2018 roku, aż do swojej śmierci, pracował jako specjalista w Miejskim Zarządzie Usług i Dróg Komunalnych we Włocławku, który później przekształcił się w przedsiębiorstwo BAZA Spółka z o.o. Zajmował się również funkcją kuratora społecznego. W 2002 roku ukończył studia na Wydziale Historii Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu.

W 2004 roku dołączył do Prawa i Sprawiedliwości. W latach 2011–2020 zasiadał w Radzie Miejskiej Włocławka, pełniąc obowiązki w VI, VII i VIII kadencji, reprezentując PiS. 28 listopada tego samego roku objął mandat po zmarłym Bartłomieju Kołodzieju. W wyborach samorządowych w 2010 r. zdobył 250 głosów, a w 2018 roku już 758 głosów, co stanowiło 10,49% oddanych głosów w jego okręgu. W chwili śmierci pełnił funkcję w Komisji Gospodarki Miejskiej i Ochrony Środowiska, Komisji Kultury i Sportu oraz Komisji Rewitalizacji. Jako radny aktywnie wspierał różne inicjatywy społeczne. W 2015 roku w interpelacji do Prezydenta Włocławka, Marka Wojtkowskiego, przesłał list otwarty Janusza Nowierskiego, w którym wyrażał zaniepokojenie kwestią potencjalnej likwidacji Galerii Sztuki Współczesnej przy ul. Miedzianej. Po jego śmierci mandat objął Piotr Czarnecki.

W 1997 roku Dariusz Jaworski założył Stowarzyszenie Osób Represjonowanych w Stanie Wojennym we Włocławku, którego prezesem pozostał do końca życia. Był również członkiem Wojewódzkiej Rady Konsultacyjnej ds. Działaczy Opozycji Antykomunistycznej oraz Miejskiej Rady Działalności Pożytku Publicznego we Włocławku. Podczas wyborów prezydenckich w 2010 roku wziął udział w Włocławskim Społecznym Komitecie Poparcia Kandydata na Prezydenta Jarosława Kaczyńskiego.

Był aktywnym orędownikiem likwidacji komunistycznych symboli w przestrzeni Włocławka, postulując na przykład zmianę napisu na Pomniku Ludziom Pracy. Koordynował wystawy poświęcone dogłębnemu zrozumieniu opozycji antykomunistycznej w czasach PRL, w tym „Wydawnictwa podziemne «Solidarności (1991)” w Miejskiej Bibliotece Publicznej; 20. rocznica śmierci ks. Jerzego Popiełuszki w Urzędzie Miasta, a także 25-lecie «Solidarności» (2005) oraz „Twarze włocławskiej bezpieki” (2008) w Muzeum Ziemi Kujawskiej i Dobrzyńskiej.

Dariusz Jaworski był również zaangażowanym uczestnikiem działań w Kościele Najświętszego Zbawiciela we Włocławku, pełniąc rolę lektora. W listopadzie 2019 roku ujawniono, że cierpi na poważną chorobę. Zmarł 17 marca 2020 roku w Włocławku. Jego pogrzeb odbył się 21 marca, a msza żałobna miała miejsce w Kościele Najświętszego Zbawiciela. Rytm liturgii poprowadził proboszcz Zbigniew Szygenda, a ze względu na pandemię koronawirusa ceremonia odbyła się w gronie najbliższej rodziny oraz przyjaciół. W trakcie mszy przemawiali bliscy Jaworskiego oraz jego współpracownik Janusz Dębczyński. Został pochowany na Cmentarzu Komunalnym we Włocławku, w kwaterze R4/1/55.

Edukacja i wychowanie

Dariusz Jaworski koordynował współpracę pomiędzy Urzędem Miasta Włocławek i lokalnym oddziałem Komitetu Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa, dbając o edukację historyczną oraz wychowanie patriotyczne młodych Włocławian. Uczestniczył w konferencjach naukowych dotyczących stanu wojennego oraz działalności opozycji demokratycznej, a także angażował się w różnorodne spotkania organizowane w szkołach. Organizował konkursy historyczne dla młodzieży.

15 lutego 2007 roku, podczas konferencji pt. „Oblicza stanu wojennego”, zorganizowanej przez Wyższą Szkołę Humanistyczno-Ekonomiczną w Włocławku, wygłosił referat na temat „Stan wojenny we Włocławskiem”. Dariusz Jaworski odegrał również kluczową rolę w renowacji Kamienia Pamięci, poświęconego ofiarom katastrofy lotniczej śmigłowca, które miały miejsce w 1996 roku w włocławskim lesie, w pobliżu Alei Królowej Jadwigi.

Uhonorowanie

Dariusz Jaworski jest postacią, która zasłynęła dzięki swojej pracy w obszarze polityki oraz działalności społecznej. Został uhonorowany wieloma prestiżowymi odznaczeniami, które stanowią dowód na jego poświęcenie i wkład w życie publiczne.

Wyróżnienia, które otrzymał, to:

• odznaka „Zasłużony Działacz Kultury” – 2001,
• Brązowy Krzyż Zasługi – 2001,
• Krzyż Semper Fidelis – 2002,
• Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski – 2009,
• Medal „Pro Memoria” – 2009,
• odznaka Zasłużony dla Województwa Kujawsko-Pomorskiego – 2009,
• Krzyż Wolności i Solidarności – 2015,
• Medal Stulecia Odzyskanej Niepodległości – 2020.

Warto zaznaczyć, że medal, przyznany w 2020 roku, nie został przez niego odebrany z powodu złego stanu zdrowia.

---

Oceń: Dariusz Jaworski (radny Włocławka)

---