Ferdynand Rabowski


Ferdynand Rabowski był znanym polskim geologiem, który urodził się 5 lutego 1884 roku w Włocławku. Jego życie zakończyło się 19 kwietnia 1940 roku w Zakopanem.

Rabowski zdobył tytuł doktora na Uniwersytecie Warszawskim, co stanowiło ważny krok w jego karierze naukowej. Jako pasjonat gór, Ferdynand był również zapalonym taternikiem, który łączył swoje zainteresowania geologiczne z miłością do górskich wędrówek.

Życiorys

Ferdynand Rabowski, od 1901 do 1903 roku, miał przyjemność mieszkać w Zakopanem, gdzie rozwijał swoją edukację pod okiem prywatnych nauczycieli. W tym samym okresie zrealizował kilka swoich pierwszych taternickich osiągnięć, co w znacznym stopniu przyczyniło się do jego rozwoju w dziedzinie nauk przyrodniczych.

Po zakończeniu nauki w Zakopanem, podjął studia geologiczne w Bernie oraz Lozannie, pozostając w Szwajcarii aż do 1919 roku. Po powrocie do ojczyzny, rozpoczął pracę w Państwowym Instytucie Geologicznym, gdzie realizował badania terenowe w Tatrach oraz ich okolicach.

Od roku 1920 Ferdynand Rabowski był członkiem Komisji Fizjograficznej w Polskiej Akademii Umiejętności, gdzie skutecznie angażował się w prace naukowe. Po roku 1933, z powodu problemów zdrowotnych, osiedlił się na stałe w Zakopanem, jednakże nie przerwał swoich badań naukowych.

Specjalizując się w tektonice i stratygrafii Tatr, szczególne zainteresowanie wzbudzał w nim masyw Czerwonych Wierchów. W ramach działań w Muzeum Tatrzańskim, z Muzeum Tatrzańskim, Ferdynand współpracował jako opiekun wystawy geologicznej, co pozwalało mu na publikację wyników swoich badań geologicznych.

Jednakże, z wybuchem II wojny światowej i postępującym stanem zdrowia, Rabowski zmuszony był zaprzestać swojej działalności naukowej. Zmarł, a jego miejsce wiecznego spoczynku znajduje się na Nowym Cmentarzu w Zakopanem, gdzie został pochowany, pozostawiając po sobie cenny dorobek w dziedzinie geologii.

Osiągnięcia wspinaczkowe

W 1902 roku Ferdynand Rabowski, wraz ze swoim szwagrem Teodorem Eichenwaldem, Janem Bachledą Tajbrem oraz Wojciechem Tylką Suleją, dokonał wielu znaczących osiągnięć w dziedzinie wspinaczki górskiej.

Do najważniejszych wydarzeń tej wyprawy zaliczają się:

  • uczestnictwo w pierwszej, wielodniowej wyprawie graniowej w Tatrach, której trasa wiodła od Salatyńskiego Wierchu na Cubrynę,
  • pierwsze wejście na Cubrynkę,
  • drugie wejście na Batyżowiecki Szczyt,
  • drugie wejście granią od Polskiego Grzebienia na Staroleśny Szczyt.

Publikacje

Ferdynand Rabowski był autorem wielu istotnych prac badawczych, które znacząco przyczyniły się do rozwoju geologii w Polsce. Jego publikacje obejmują szeroki zakres tematów związanych z regionem Tatr, w tym:

  • O triasie wierchowym w Tatrach [w:] „Sprawozdania Polskiego Instytutu Geologicznego” 1/1921, nr 2-3,
  • Sprawozdanie z badań geologicznych, wykonanych w r. 1921 w Tatrach, w Niżnich Tatrach, na płycie Muranów i w Pieninach [w:] „Posiedzenia Naukowe Państwowego Instytutu Geologicznego” 1922, nr 3,
  • Budowa Tatr. Pasmo wierchowe [w:] „Sprawozdania Polskiego Instytutu Geologicznego” 1925, nr 1-2,
  • Budowa Tatr. Pasmo reglowe [w:] „Sprawozdania Polskiego Instytutu Geologicznego” 1925, nr 1-2, wraz z Walerym Goetlem,
  • Badania geologiczne w Niżnich Tatrach i w górach Spisko-Gemerskich w związku z problemem korzeni płaszczowin reglowych w Tatrach [w:] „Posiedzenia Naukowe Państwowego Instytutu Geologicznego” 1926, nr 14,
  • O pochodzeniu limburgitów tatrzańskich i o stosunku wzajemnym płaszczowin, wyodrębnionych między pasmem Skałek a górami Veporu [w:] „Sprawozdania Polskiego Instytutu Geologicznego” 1930, nr 1,
  • Cztery przekroje geologiczne między doliną Kościeliską a doliną Kondratową [w:] „Sprawozdania Polskiego Instytutu Geologicznego” 1931, nr 6,
  • Spostrzeżenia geologiczne w grupie Osobitej [w:] „Sprawozdania Polskiego Instytutu Geologicznego” 1933, nr 3,
  • Częściowy przewodnik wycieczki Polskiego Towarzystwa Geologicznego w Tatry [w:] „Rocznik Polskiego Towarzystwa Geologicznego” 7, 1930-31,
  • W obronie Tatr [w:] „Pion” 1935, nr 33,
  • Uwagi tyczące się tektoniki trzonu krystalicznego Tatr [w:] „Biuletyn Państwowego Instytutu Geologicznego” 1938, nr 4,
  • Jaworzyna i jej zagadnienia geologiczne w nauce polskiej [w:] „Wiadomości Muzeum Ziemi” 1939, nr 1-2,
  • Mapa geologiczna serii wierchowej Tatr Polskich 1:20 000, Warszawa 1953, wydana pośmiertnie,
  • Badania w grupie Kominów Tylkowych, wykonane w r. 1938 [w:] „Biuletyn Państwowego Instytutu Geologicznego” 1954, nr 86, wydane pośmiertnie,
  • Serie wierchowe w Tatrach Zachodnich, Warszawa 1959, wydane pośmiertnie.

Przypisy

  1. a b c d e Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski: Wielka encyklopedia tatrzańska. Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004, s. 999. ISBN 83-7104-009-1.
  2. Maciej Pinkwart, Lidia Długołęcka-Pinkwart: Zakopane. Przewodnik historyczny. Bielsko-Biała: Pascal, 2003, s. 353. ISBN 83-7304-169-9.
  3. Bolesław Chwaściński: Z dziejów taternictwa. O górach i ludziach. Warszawa: Sport i Turystyka, 1988, s. 88-89. ISBN 83-217-2463-9.

Oceń: Ferdynand Rabowski

Średnia ocena:4.71 Liczba ocen:7