Wacław Szubert

Nauka i edukacja

Wacław Stefan Szubert, znany także pod pseudonimami „Wagner” oraz „Wirski”, urodził się 19 września 1912 roku we Włocławku i zmarł 16 stycznia 1994 roku w Warszawie. Był cenionym polskim ekonomistą oraz prawnikiem.

Jako profesor Uniwersytetu Łódzkiego, Szubert wniósł istotny wkład w rozwój nauki w Polsce. Ponadto, od połowy 1943 roku pełnił funkcję zastępcy dyrektora Departamentu Pracy i Opieki Społecznej Delegatury Rządu na Kraj, co podkreśla jego zaangażowanie w działania społeczne i polityczne w tym trudnym okresie.

Życiorys

W latach 1953–1955 oraz 1965–1969 Wacław Szubert pełnił funkcję dziekana Wydziału Prawa Uniwersytetu Łódzkiego. W 1976 roku został członkiem rzeczywistym Polskiej Akademii Nauk. Zasłużył się tym, że otrzymał trzy doktoraty honoris causa od krajowych uczelni: Uniwersytetu Wrocławskiego, Uniwersytetu Łódzkiego oraz Jagiellońskiego, a także jeden zagraniczny, przyznany przez Uniwersytet Bordeaux I.

Wacław Szubert był autorem licznych książek oraz publikacji naukowych, koncentrując swoje badania na polityce społecznej, prawie pracy i ubezpieczeniach społecznych. Jego zaangażowanie w działalność społeczną objawiało się między innymi przez uczestnictwo w pracach Centrum Obywatelskich Inicjatyw Ustawodawczych Solidarności oraz członkostwo w Społecznej Radzie Legislacyjnej, która jest jednostką współpracującą z COIU.

W uznaniu jego zasług, ustanowiono Medal im. Wacława Szuberta, będący symbolem docenienia jego wkładu w polską naukę i działalność publiczną. Warto również dodać, że Wacław Szubert spoczywa na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie, w kwaterze 188-3-12.

Odznaczenia

Wacław Szubert był osobą, która zdobyła wiele wspaniałych odznaczeń za swoje zasługi. Wśród nich szczególne miejsce zajmują:

  • krzyż komandorski Orderu Odrodzenia Polski,
  • krzyż kawalerski Orderu Odrodzenia Polski,
  • medal 10-lecia Polski Ludowej,
  • medal 30-lecia Polski Ludowej,
  • medal 40-lecia Polski Ludowej.

Wybrane prace

Oto niektóre z najważniejszych dzieł, które są istotnym wkładem Wacława Szuberta w dziedzinie prawa pracy i polityki społecznej.

  • Ochrona pracy (1966),
  • Studia z polityki społecznej (1973),
  • Zarys prawa pracy (1976),
  • Ubezpieczenia społeczne. Zarys systemu (1987).

Przypisy

  1. Cmentarz Stare Powązki: BARBARA RADZICKA, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 15.05.2020 r.]
  2. Doktorzy honoris causa UŁ. [dostęp 21.02.2011 r.]
  3. Waldemar Grabowski, Polska Tajna Administracja Cywilna 1940–1945, Warszawa 2003 r., s. 243.
  4. Kazimierz Barczyk, Stanisław Grodziski, Stefan Grzybowski: Obywatelskie Inicjatywy Ustawodawcze Solidarności 1980-1990. Warszawa: Kancelaria Sejmu, 2001 r., s. 33. ISBN 83-7059-503-0.
  5. Kto jest kim w Polsce 1989, Wydawnictwo Interpress, Warszawa 1989 r., s. 1306.

Oceń: Wacław Szubert

★★★★★
Średnia ocena:4.96 Liczba ocen:6