Walery Brochocki

---

Życiorys

W wieku dziesięciu lat, po tragicznym wydarzeniu, jakim była śmierć ojca, młody Walery Brochocki rozpoczął swoją edukację w moskiewskiej Szkole Kadetów. Mimo wojskowej ścieżki kariery, podjął decyzję o rezygnacji z dalszej służby w carskim wojsku. W 1866 roku zdecydował się na naukę w warszawskiej Szkole Rysunkowej pod okiem Chrystiana Breslauera.

Już w 1869 roku wkroczył w świat profesjonalnego malarstwa, zapisując się do Akademii Sztuk Pięknych w Monachium, gdzie kształcił się pod kierunkiem takich mistrzów jak Adolf Heinrich Lier oraz Hermann Anschütz. W październiku tego samego roku uzyskał immatrykulację, co otworzyło przed nim nowe możliwości artystyczne. Jego aktywność na salonach malarskich w Monachium szybko przyniosła owoce. Wiedeńska Wystawa Światowa w 1873 roku zaowocowała srebrnym medalem za obraz zatytułowany „Obóz Cygański”.

W 1877 roku przeniósł się do Paryża, gdzie oddał się pasji malowania okolicznych krajobrazów. W tym czasie można było dostrzec wpływy znakomitego malarza Charles-François Daubigny. Rok później, na zlecenie francuskiego Towarzystwa Kolonialnego, Walery udał się do Algieru, aby stworzyć panoramę tego miasta.

W 1888 roku osiedlił się na stałe w Warszawie, jednak jego artystyczna wrażliwość prowadziła go w poszukiwaniu inspiracji na Podole, w Besarabii oraz na Litwie. Jego prace były regularnie wystawiane w Towarzystwie Zachęty Sztuk Pięknych w Warszawie oraz w Towarzystwie Przyjaciół Sztuk Pięknych w Krakowie.

Reprodukcje jego obrazów miały okazję ukazywać się w warszawskich tygodnikach, takich jak „Kłosy” i „Wędrowiec”. W „Kłosach” zamieścił również artykuł poświęcony Puszczy Białowieskiej, dzieląc się swoją pasją do natury.

Na zakończenie swojej kariery artystycznej Walery Brochocki stał się członkiem grupy Pro Arte, co jeszcze bardziej świadczy o jego znaczącej roli w polskim malarstwie. Ostatecznie spoczął na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie, w kwaterze 90 rząd 1 grób 17.

---

Oceń: Walery Brochocki

---