Bronisław Kamiński (major)

Wojsko i służby mundurowe

Bronisław Czesław Kamiński, urodzony 3 września 1895 roku we Włocławku, był znaczącą postacią w historii Wojska Polskiego. Jako major piechoty, pełnił wyjątkowo ważną rolę w strukturach militarnych kraju.

Niestety, jego życie zakończyło się tragicznie 21 września 1939 roku w Warszawie, gdzie zginął w trakcie zawirowań związanych z II wojną światową.

Życiorys

Mając 19 lat, Bronisław Kamiński zdecydował się na wstąpienie do Legionu Puławskiego, gdzie rozpoczął swoją wojskową karierę. W czasie I wojny światowej pełnił służbę w 1. Pułku Ułanów. Niestety, 24 lipca 1917 roku w trakcie starcia pod Krechowcami został wzięty do niewoli przez Niemców. Jiut kłuje, prawdopodobnie w połowie 1918 roku udało mu się odzyskać wolność, co pozwoliło mu na dołączenie do Wojska Polskiego poprzez Polską Siłę Zbrojną.

W dniu 3 maja 1922 roku Kamiński został zweryfikowany w stopniu porucznika, z datą starszeństwa na 1 czerwca 1919 roku, zajmując 373. lokatę w korpusie oficerów piechoty, a jego macierzystym oddziałem był 84. pułk piechoty. Dwa lata później, 31 marca 1924 roku, został awansowany na kapitana, otrzymując starszeństwo od 1 lipca 1923 roku i 211. lokatę w korpusie oficerów piechoty. W tym czasie kontynuował służbę w 84. pułku piechoty stacjonującym w Pińsku.

W 1928 roku przeniósł się do Departamentu Piechoty Ministerstwa Spraw Wojskowych w Warszawie, a nadal pozostawał oficerem nadetatowym 84. pułku piechoty. 2 grudnia 1930 roku został awansowany na majora z starszeństwem przypadającym na 1 stycznia 1931 roku, zajmując 97. lokatę w korpusie oficerów piechoty. Dwa lata później, w 1932 roku, służył w 30. pułku Strzelców Kaniowskich, a latem 1933 roku objął stanowisko kwatermistrza pułku, wcześniej sprawując funkcję dowódcy batalionu.

W trakcie kampanii wrześniowej 1939 roku dowodził I batalionem 30. pułku Strzelców Kaniowskich. Po ranieniu pułkownika Włodzimierza Szmyda w dniu 4 września, Kamiński objął dowództwo nad całym pułkiem, którym kierował aż do 6 września. Niestety, poległ w obronie Warszawy, walcząc w rejonie tzw. warszawskich Termopil, we wsi Placówka, która obecnie znajduje się na warszawskim Bielanach.

Po zakończonych walkach został pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie (kwatera A17-4-18).

Ordery i odznaczenia

Bronisław Kamiński, major o niezwykłej historii, jest laureatem wielu odznaczeń wojskowych, które poświadczają jego bohaterstwo oraz zasługi dla kraju. Jego osiągnięcia zostały dostrzegane i nagradzane w różnorodny sposób.

  • Krzyż Srebrny Orderu Wojennego Virtuti Militari – przyznany 13 września 1939,
  • Krzyż Niepodległości – uhonorowany 16 marca 1937,
  • Krzyż Walecznych,
  • Złoty Krzyż Zasługi – odznaczenie nadane 11 listopada 1937,
  • Srebrny Krzyż Zasługi – przyznany dwukrotnie: 7 sierpnia 1928 oraz 11 listopada 1928,
  • Oficer Orderu Korony Rumunii – otrzymany w 1929 roku,
  • Kawaler Orderu Legii Honorowej – przyznany w 1929 roku przez Francję.

Upamiętnienie

W Łomiankach Dolnych znajduje się ulica, która została poświęcona pamięci majora Bronisława Kamińskiego. Jego postać zyskała także uznanie w numizmatyce, gdyż wizerunek majora znalazł się na srebrnej 20-złotowej monecie kolekcjonerskiej, która została wydana przez Narodowy Bank Polski w roku 2023. Monetę tę stworzono w ramach serii „Polskie Termopile”, upamiętniającej heroiczne wydarzenia w historii Polski.

Przypisy

  1. „Warszawskie Termopile” upamiętnione srebrną monetą NBP. nbp.pl, 16.08.2023 r. [dostęp 17.05.2024 r.]
  2. M.P. z 1937 r. nr 260, poz. 411 „za zasługi w służbie wojskowej”.
  3. M.P. z 1937 r. nr 64, poz. 94 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości” - w zamian uprzednio nadanego Medalu Niepodległości (M.P. z 1932 r. nr 167, poz. 198).
  4. Rómmel 1958 ↓, s. 383.
  5. Głowacki 1985 ↓, s. 388.
  6. Głowacki 1985 ↓, s. 293.
  7. Głowacki 1985 ↓, s. 242.
  8. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 8 z 28.06.1933 roku, s. 128.
  9. Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 39, 560.
  10. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 16 z 3.12.1930 roku, s. 329.
  11. Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 134, 204.
  12. Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 319, 367.
  13. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 32 z 2.04.1924 roku, s. 174.
  14. Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 77.
  15. a b Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 19 z 12.12.1929 roku, s. 361 - jako kapitan Bronisław Kamieński.
  16. M.P. z 1928 r. nr 260, poz. 636 „w uznaniu zasług, położonych w poszczególnych działach pracy dla wojska”.
  17. M.P. z 1928 r. nr 184, poz. 401 „za zasługi na polu administracji wojska” - jako kapitan Bronisław Kamieński.

Oceń: Bronisław Kamiński (major)

★★★★★
Średnia ocena:4.47 Liczba ocen:23