Jicchak Dubno, urodzony 5 lutego 1913 roku, był znanym izraelskim dowódcą wojskowym, który zyskał miano podpułkownika, zwanego także segan alluf. Swoją karierę związał z żydowskimi siłami paramilitarnymi Hagana, gdzie pełnił istotną rolę w organizacji oraz prowadzeniu działań wojskowych.
W historii Dubno pozostawił ślad nie tylko jako dowódca, ale także jako osoba działająca pod pseudonimem „Jo’aw”, co nadało mu dodatkową tożsamość w kręgach wojskowych.
Jego życie zakończyło się tragicznie 21 maja 1948 roku, jednak jego wpływ na izraelską historię oraz rozwój sił zbrojnych na długo pozostał w pamięci kolegów oraz historyków.
Młodość
Icchak przyszedł na świat we Włocławku, znajdującym się w granicach Imperium Rosyjskiego, które obecnie można zlokalizować na mapie jako część Polski. Już od najmłodszych lat angażował się w działalność społeczności żydowskiej, stając się członkiem organizacji syjonistycznej dla młodzieży Ha-Szomer Ha-Cair. Jego pasja i determinacja w dążeniu do idei syjonizmu kształtowały jego przyszłość.
W 1933 roku Icchak podjął odważną decyzję o emigracji do Mandatu Palestyny, co z pewnością miało olbrzymi wpływ na jego życie i dalsze losy.
Służba wojskowa
W 1933 roku Jicchak Dubno postanowił dołączyć do żydowskiej organizacji paramilitarnej Hagana. Jego talent i determinacja sprawiły, że po zakończeniu szkolenia wojskowego błyskawicznie awansował na stanowisko oficerów, a wkrótce został dowódcą batalionu młodzieżowego Gadna, którym kierował w latach 1941–1942.
W 1941 roku Dubno zdecydował się na dalszą służbę i wstąpił do kompanii szturmowych Palmach. W tej jednostce zyskał miano szefa szkolenia i planowania, zajmując kluczowe miejsce w strukturze wojskowej tej organizacji.
W obliczu nadciągającego konfliktu, w maju 1948 roku, Jicchak Dubno objął dowództwo nad obroną kibucu Negba. Jego zaangażowanie było niezwykłe – energicznie mobilizował lokalnych mieszkańców do intensywnych działań, takich jak kopanie okopów, budowa schronów oraz umacnianie pozycji obronnych, co było kluczowe dla przetrwania społeczności w obliczu zagrożenia.
Niestety, jeszcze przed rozpoczęciem bitwy o kibuc, w dniu 21 maja 1948 roku, region został zaatakowany przez Egipcjan, którzy ostrzelali i zbombardowali kibuc z powietrza. Jicchak Dubno, w akcie odwagi, zginął, prowadząc ogień w odpowiedzi na wrogie samoloty, stając się symbolem odwagi i poświęcenia w obronie swojej społeczności.
Przypisy
- Nahum Bogner. John Ratner, Yehoshua Globerman, Yitzhak Dubno (Joab). „Haganah military thought”, 1998. Tel Awiw: Ministerstwo Obrony - Wydawnictwo.
- Isaac Dubno. [w:] Palmach - The Elite Striking Force of the Haganah [on-line]. [dostęp 12.10.2011 r.]
- Podpułkownik Isaac Dubno. [w:] Izkor - Ministerstwo Obrony [on-line]. [dostęp 12.10.2011 r.]
Pozostali ludzie w kategorii "Wojsko i służby mundurowe":
Jerzy Rachwał | Kazimierz Dzięciołowski (pułkownik) | Bronisław Kamiński (major) | Zygmunt Lercel | Eugenia Malinowska | Zdzisław Nurkiewicz | Jan Okupski | Stefan Maresch | Zbigniew Popek | Leszek Kowalewski (wojskowy) | Mateusz Kamiński (żołnierz) | Włodzimierz Marszałek (żołnierz AK) | Bolesław Andrychowski | Onufry Duchiński | Józef Wencel | Henryk Humięcki | Aleksander Stpiczyński | Eugeniusz Guttmejer | Tadeusz Fopp | Hieronim KowalskiOceń: Jicchak Dubno