Włodzimierz Jerzy Marszałek, urodzony 21 sierpnia 1919 roku we Włocławku, pozostaje postacią niezwykle znaczącą w historii Polski. Zmarł 17 marca 2005 roku w Legionowie, gdzie spędził ostatnie lata swojego życia.
Był on plutonowym podchorążym Armii Krajowej, co podkreśla jego zaangażowanie w walkę o niepodległość Polski w czasie II wojny światowej. Jego odwaga i poświęcenie zostały docenione, co zaowocowało otrzymaniem Krzyża Srebrnego Orderu Wojennego Virtuti Militari, odznaczenia przyznawanego za męstwo w obliczu wroga.
Życiorys
Włodzimierz Marszałek był synem Tadeusza, pułkownika Wojska Polskiego, oraz Władysławy z domu Kowalewicz. Praktykę wojskową zdobywał w 5 i 4 pułku lotniczym. W czasie kampanii wrześniowej, zgłosił się jako ochotnik w Pińsku do Korpusu Ochrony Pogranicza, gdzie otrzymał przydział do kompanii sztabowej Zgrupowania KOP, dowodzonego przez generała brygady Wilhelma Orlik-Rückemanna. Uczestniczył w walkach w okolicach Szacka oraz Wytyczna.
Po rozwiązaniu oddziałów KOP, Marszałek dołączył do 9 pułku strzelców konnych, gdzie brał udział w bitwie pod Hutą Radoryską. Kilkukrotnie ranny, został wyniesiony z pola walki przez swoich towarzyszy. Po zakończeniu działań wojennych dotarł do Warszawy, gdzie kontynuował edukację w Szkole Technicznej im. Wawelberga, którą ukończył w roku 1941.
Od stycznia 1940 roku, Włodzimierz zaczął działać w konspiracji, przyjmując pseudonim „Zadziora” w oddziałach „Jerzyki”. Po pewnym czasie został zaprzysiężony w Związku Walki Zbrojnej. Już od początku 1940 roku pełnił funkcję kierownika techniczno-administracyjnego w warsztacie mechaniczno-ślusarskim prowadzonym przez inżyniera Eugeniusza Ostrowskiego. A od 1 czerwca 1941 roku pracował w zakładach „Avia”, które wówczas były podporządkowane niemieckiej firmie Mechanische Werkstätte Neubrandenburg. Po ukończeniu kursu podchorążych rezerwy, awansował do stopnia kaprala podchorążego, a także zorganizował III pluton kompanii B-2 batalionu „Bałtyk”, będącego częścią pułku AK „Baszta”.
W czasie powstania warszawskiego był dowódcą plutonu i odegrał kluczową rolę w zdobyciu „Królikarni” oraz szkoły na ulicy Woronicza. Brał również udział w próbach przebicia się do Śródmieścia oraz w walkach w obrębie Parku Dreszera. Jego czyny męstwa podczas tych wydarzeń zostały docenione, a Włodzimierz Marszałek został odznaczony Krzyżem Srebrnym Orderu Wojennego Virtuti Militari.
Po zakończeniu powstania, znalazł się w niewoli niemieckiej (stalag X B). Po wojnie osiedlił się, kontynuując pracę w przemyśle motoryzacyjnym w Łodzi oraz Warszawie. Był aktywnym członkiem organizacji kombatanckich. Życie prywatne spędził u boku Haliny Kluczyńskiej, z którą miał syna Marka oraz córkę Katarzynę.
Odznaczenia
Włodzimierz Marszałek, jako żołnierz Armii Krajowej, został odznaczony licznymi medalami i odznaczeniami, które świadczą o jego odwadze oraz zaangażowaniu w walkę o niepodległość.
- krzyż srebrny Orderu Wojennego Virtuti Militari,
- krzyż walecznych,
- krzyż komandorski Orderu Odrodzenia Polski,
- krzyż oficerski Orderu Odrodzenia Polski,
- złoty krzyż zasługi,
- srebrny krzyż zasługi z mieczami,
- medal Wojska (czterokrotnie),
- krzyż kampanii wrześniowej 1939 r.,
- krzyż Armii Krajowej.
Przypisy
- Polak (red.) 1999 r., s. 72-73.
- Polak (red.) 1999 r., s. 73.
Pozostali ludzie w kategorii "Wojsko i służby mundurowe":
Mateusz Kamiński (żołnierz) | Jicchak Dubno | Jerzy Rachwał | Kazimierz Dzięciołowski (pułkownik) | Bronisław Kamiński (major) | Zygmunt Lercel | Eugenia Malinowska | Zdzisław Nurkiewicz | Jan Okupski | Stefan Maresch | Bolesław Andrychowski | Onufry Duchiński | Józef Wencel | Henryk Humięcki | Aleksander Stpiczyński | Eugeniusz Guttmejer | Tadeusz Fopp | Hieronim Kowalski | Beniamin Majerczak | Leszek Kowalewski (wojskowy)Oceń: Włodzimierz Marszałek (żołnierz AK)